รีวิวหนัง McQueen - แม็คควีน

McQueen | Ian Bonhôte, Peter Ettedgui

หนังสารคดี Alexander McQueen ผู้นำแฟชั่นระดับตำนาน  ที่สร้างสรรค์คอลเล็คชั่นสุดขั้ว อันผสานไปด้วยอารมณ์ เนื้อหา และความงดงามไปพร้อมๆกับความบ้าคลั่งในตัวของเขาเอง หนังชีวประวัติเรื่องนี้ถูกเรียงร้อยถักทอด้วยฝีมือกำกับที่น่าทึ่ง ผ่านเรื่องราวอันน่าสนใจจากดินก้อนแรกไปเป็นขบถแห่งวงการแฟชั่น พุ่งไปสู่จุดพีคแห่งดวงดาว ก่อนจะพาเข้าไปสำรวจกับเรื่องราวโศกนาฏกรรมของตัวแมคควีนในการฆ่าตัวตายของเขาเองทั้งๆ ที่กำลังเดินทางไปสู่สูงสุดของวงการแฟชั่น

หนังเรื่องนี้ค่อยๆ พาเราเข้าไปรู้จักตัวตนของ McQueen ผู้เกิดในลอนดอน ลูกคนขับแทกซี่จากตระกูลชนชั้นกลางเล็กๆ ตระกูลหนึ่ง เรื่องเริ่มต้นด้วยการหางานของเขา หลังจากได้รับคำแนะนำของแม่ให้ไปฝึกงานที่ร้านตัดผ้า ดีไซเนอร์สุดขั้วคนหนึ่งก็ค่อยๆ ก้าวเดินไปสู่จุดสูงสุด ผ่านน้าของเขา ผ่านปรมาจารย์ด้านแฟชั่นที่ก้าวพ้นจากเรื่องเสื้อผ้าไปสู่เชิงศิลปะและอารมณ์ ก่อนจะได้อิชชี่ ราชินีแห่งแฟชั่นดีไซเนอร์ในยุคนั้นอุ้มชู เขากลายเป็นขบถสุดโต่งในวงการแฟชั่น จนเจ้าตัวได้เปิดบริษัทแฟชั่นของตัวเอง ค่อยๆ ก้าวเข้าไปสู่คนรวยสุดดังที่ส่งอิทธิพลของแฟชั่นทั่วโลก

และด้วยการเล่าเรื่องที่ค่อยๆ เรียงร้อยอย่างประณีต ทำให้หนังมีจังหวะจะโคนที่โรแมนติค และดำมืดไปพร้อมๆ กัน เราจะได้เห็นความงดงามของแฟชั่น ไปพร้อมๆ กับความจริงของมนุษย์ที่เจ็บป่วย ที่พยายามสื่อสารด้านมืดของตัวเขาผ่านงานศิลปะ ซึ่งก็คือคอลเล็คชั่นต่างๆของเอล็กเซนเดอร์อันผ่านกระบวนการคิดจากก้นบึ้งของจิตใจ ไม่ว่าจะอิทธิพลวัยเด็ก สภาพการทำงาน หรือแม้กระทั่งการเกลียดโลกของเขาเอง ซึ่งต้องขอชมผู้กำกับว่าทำงานออกมาได้ดีและน่าสนใจมาก เพราะแม้มันจะไม่ได้จู่โจม Subject เหมือนหนังสารคดีเรื่องอื่นๆ ค่อนข้างไปทางชื่นชมด้วยซ้ำ แต่หนังเองก็ให้เรื่องน่าสนใจมากมาย ไม่ว่าจะเป็นแฟชั่น อารมณ์ ศิลปะ ความงดงาม และความเป็นมนุษย์ที่ได้ทุกอย่างมาไว้ในกำมือ แต่กลับไม่มีความสุข และอาจเพราะผลงานของแมคควีนด้วยนี่แหละที่ทำให้มันโดดเด่นตระกาลตามากๆจนคำเยินยอไม่เคยจะเกินจริงเลย

ผมชื่อชมโปรดักชั่นมากๆ หนังสารคดีเรื่องนี้เริ่มต้นด้วยภาพหัวกะโหลกที่สวยงามหยาดเยิ้มอันเป็นสัญญะที่ตัวผู้กำกับได้สร้างมาตรงกับคอนเซ็ปของตัว McQueen อันดำมืดและงดงามไปพร้อมๆกัน ก่อนที่มันจะค่อยๆเปลี่ยนพื้นผิวโครงกระดูกไปตามเทปที่มีชื่อของคอลเล็กชั่นสำคัญต่างๆในทามลายน์ชีวิต ซึ่งเทปนี่เองก็ถูกแมคควีนพูดใส่กล้องตอนเริ่มว่ามันเป็น เทปสารคดีส่วนตัวของเขา หนังแบ่งการเล่าเป็นเทปแบบนั้นนั่นแหละ เป็นสารคดีที่ผ่านการคิด และปูทางออกมาได้อย่างน่าทึ่ง การเล่าเรื่องสุดเนี๊ยบตระกาลตาทำให้ McQueen มีโทนสวยงามและดิบเถื่อนในเวลาเดียวกัน

McQueen เป็นหนังสารคดีที่ดีมากๆ เรื่องหนึ่ง ไม่ได้ดูยากมากมายอะไรเพราะมันถูกออกแบบให้เล่าด้วยอย่างเรียบง่าย แถมเล่าเรื่องประณีตแบบสุดๆ มันมีหลักคิดของแฟชั่น และชีวิตของผู้คนในวงการนั้นกระจายตัวให้ได้รับชม แถมการเข้าไปสำรวจความคิดในหัวของ McQueen ในเชิงศิลปะทางอารมณ์ ทำให้ McQueen เป็นหนังสารคดีในดวงใจของคนรับชมได้ไม่ยากเลย และผมเองก็เป็นหนึ่งในนั้น เป็นสารคดีที่ประทับใจมากๆเรื่องหนึ่งเลยล่ะ

McQueen
--- 9/10 ---
“สวยงาม...และเจ็บปวด”
คนไม่ได้ติดตามวงการแฟชั่นก็สามารถดูได้และเข้าใจได้อย่างไม่ยาก

McQueen นับว่าเป็นควีนแห่งวงการแฟชั่นที่แท้จริง เขาคือ “กบฎแห่งวงการแฟชั่น” ถ้าใครทำงานอยู่ในวงการหรือติดตามแวดวงแฟชั่น ไม่มีใครไม่รู้จักชื่อของ Alexander McQueen แน่นอน เขาสร้างชื่อเสียงตัวเองจาก 0 เพิ่มเติมไปเรื่อยๆ ด้วยความเป็นตัวเองแบบสุดๆ เป็นคนที่ปฏิวัติวงการคนหนึ่งเลยก็ว่าได้ “เขาเป็นมากกว่าดีไซเนอร์ เขาคือศิลปิน”

ในวันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2010 ได้เกิดเหตุการณ์สุดช็อคในวงการแฟชั่น เมื่อ McQueen ฆ่าตัวตายในห้องพักของตัวเองด้วยวัยเพียง 40 หลายคนตั้งคำถามถึงสาเหตุการณ์ตายในครั้งนั้นและเรื่องนี้ก็ได้บอกมันออกมาอย่างชัดเจน

หนังสารคดีเรื่องนี้เป็นมากกว่าสารคดีมันพาเราเจาะลึกเข้าไปถึงภายในห้วงอารมณ์ ความรู้สึกนึกคิด และจิตใจของดีไซเนอร์ชื่อดัง ไม่สิ เจาะลึกเข้าไปในจิตใจของชายธรรมดาๆ คนหนึ่ง ที่มากไปด้วยความสามารถจนสร้างชื่อเสียงให้กับตนเอง McQueen เขาเปรียบเสมือนชายธรรมดาๆ คนหนึ่ง มีรัก โลภ โกรธ หลง แต่หารู้ไม่...ในหลายๆ ครั้งเค้าต้องแบกรับอารมณ์ความรู้สึกเหล่านั้นมากกว่าคนอื่นๆ อีกหลายเท่า และเราจะรับรู้ถึงความรู้สึกและอารมณ์ของเขาเหล่านั้นผ่านผลงานในแต่ละคอลเล็กชันของเขาได้เป็นอย่างดี

หนังถ่ายทอดเรื่องราวของ McQueen ตั้งแต่ยังเด็ก จวบจนถึงบทสรุปสุดท้ายของชีวิต หนังเล่าเรื่องเร็วมาก มันจึงทำให้สารคดีเรื่องนี้ไม่น่าเบื่อ และถึงแม้คนไม่ได้ติดตามวงการแฟชั่นก็สามารถเข้าใจมันได้ไม่ยาก

เรื่องราวดำเนินไปอย่างไหลลื่น โดยการเล่าเรื่องจะผ่านจากหลายมุมมองของคนรอบกาย McQueen รวมถึงตัวเขาเองจากการสัมภาษณ์ต่างๆ ด้วย หนังมีการนำ footage ที่ถูกถ่ายเอาไว้เมื่อตอน McQueen ยังมีชีวิตหลากหลายมาถ่ายทอดให้เราได้รับชม ทั้งสวยงาม...และเจ็บปวด

ในช่วงแรกหนังจะให้เรารู้จักกับชายที่ชื่อ McQueen และค่อยๆ พาเราดำดิ่งเกาะติดชีวิตเขาไปตลอด เราจะเห็นถึง “พรสวรรค์” ที่เปรียบเสมือน “คำสาป” ของชายผู้นี้ ที่เขาต้องแบกรับชื่อของ McQueen เอาไว้อย่างเต็มบ่า หนังทวีความพีคขึ้นเรื่อยๆ และเป็นสเกลที่น่าติดตามแบบสุดๆ

การได้ดูหนังเรื่องนี้เปรียบเสมือนคุณได้ชมงานศิลปะชิ้นหนึ่ง ได้ชมแฟชั่นแห่งห้วงอารมณ์ ผ่านทางหน้าจอที่เปรียบเสมือนรันเวย์ของ McQueen สารคดีเรื่องนี้มีครบทุกองค์ประกอบของความเป็นหนัง ราวกับเรื่องราวทั้งหมดถูกแต่งขึ้น เพียงแต่ว่าเรื่องทั้งหมดมันคือเรื่องจริง…

ชอบที่หนังสามารถพาเราเปิดโลกที่เราไม่รู้จักได้เลย ตัวเราไม่เคยเข้าไปยุ่งเกี่ยวหรือศึกษาเกี่ยวกับวงการแฟชั่นมาก่อน และไม่เคยรู้จักชื่อของ McQueen เพียงแต่เคยได้ยินข่าวมาบ้างเกี่ยวกับการเสียชีวิตของเขา และที่ชอบมากเข้าไปอีก คือการที่ได้เห็นแฟชั่นโชว์ของเขาหลายๆ ครั้ง และได้รู้ว่าผลงานของเขาทุกครั้งนั้น เขาได้แรงบันดาลใจมาจากอารมณ์และความรู้สึกของเขาเอง เขาสามารถถ่ายทอดมันผ่านทั้งตัวนางแบบ การคิดแนวทางของโชว์ ออกมาได้อย่างชัดเจน มันสตั้นท์เราไปเลย จนทำให้รู้สึกอะไรบางอย่างอยู่ข้างใน เหมือนกับที่ตัว McQueen ได้กล่าวเอาไว้ว่า “ทุกครั้งที่ผมจัดแฟชั่นโชว์ ผมต้องการให้คนดูรู้สึกอะไรบางอย่าง” และเขาก็ทำได้จริงๆ

สิ่งที่เราหักคะแนนไปก็เป็นเรื่องของการเล่าเรื่องที่เร็วเนี่ยแหละ หลายๆ ครั้งเราก็ตามไม่ทัน และด้วยความที่มีตัวละครเยอะมาก มันยิ่งทำให้เราสงสัยและลำดับอยู่ว่าใครเป็นใคร จนงงบ้างในบางที

McQueen เป็นหนังสารคดีที่ไม่ได้ดูยาก ไม่น่าเบื่อ แถมได้กำไรด้วยซ้ำ เพราะคุณจะได้ชมผลงานดีๆ ของเขาด้วย มันทำให้เราเข้าใจแง่มุมต่างๆ ของชีวิต McQueen ได้อย่างลึกซึ้ง แถมยังสะท้อนให้เราได้คิดอะไรบางอย่างเกี่ยวกับชีวิตเราอีกด้วย

ถึงแม้ชีวิตของ McQueen จะดูดีแค่ไหน มีชื่อเสียง เงินทองมากมายเท่าไหร่ แต่ก็ไม่สามาถสร้างความสุขให้กับเขาได้จริงๆ ต่อให้เขาจะดีไซน์เสื้อผ้าได้ยอดเยี่ยมและสร้างสรรค์เพียงใด แต่เขาก็ไม่สามารถดีไซน์ชีวิตตัวเองได้ดั่งใจสักที และเสื้อผ้าต่อให้เย็บได้ดีแค่ไหน ก็ยังเหลือร่องรอยตะเข็บไว้อยู่ดี