รีวิวหนัง Hypnotic - จิตบงการปล้น

ก็เป็นหนังที่พอดูขำ ๆ ได้ ถ้าไม่ซีเรียสอะไรมาก ไม่ถึงกับหลับแต่ก็ไม่ได้ว้าวอะไรมาก ทั้งที่พล๊อตมันก็โอเครนะ ถ้าทำออกมาให้มันดีกว่านี้ ถ้าเทียบกับ Inception หรือ Total Recall ในแง่พล๊อต ผมว่าก็พอสูสีได้นะ แต่การดำเนินเรื่อง การขมวดปมของ Hypnotic มันไม่ได้ดึงดูดให้เราอินไปกับตัวละครเลย ยิ่งถ้าเป็นหนังประเภทนี้มันต้องอารมณ์แบบ ตบหน้าเราฟรึ๊บฟรั๊บ แต่อันนี้ต้องแบบ ตบหน้าตัวเองก่อน ตื่น ๆ

ตามเรื่องย่อหนัง ก็ดูเหมือนมันส์จัด แต่ดูจริง ๆ ก็เฉย ๆ เลย ตัวละครดูไม่มีชั้นเชิงอะไรเลย เหมือนทำ ๆ ไปงั้น ๆ อะ พอถึงจุดเฉลยของเรื่องมันก็แค่รู้สึก อ่อ อืม เพราะผมไม่ได้รู้สึกผูกพันกับเนื้อเรื่องหรือตัวละครเลยตั้งแต่เริ่มเรื่อง การเล่าเรื่องมันไม่แข็งแรงและเมกเซ้นส์อะไรเลยตั้งแต่จุดใหญ่ไปจนถึงจุดเล็ก ๆ เช่น นึกภาพตามนะ พระเอกวิ่งไล่ตัวร้าย ตัวร้ายวิ่งข้ามถนนทางม้าลายไปอีกฝั่งแล้วก็เลี้ยวขวาไปตามฟุตพาท พระเอกก็วิ่งตามจากฝั่งนี้ไปอีกฝั่ง แต่โดยหลัก เราไล่ตามมันก็ต้องวิ่งตรงไปหาตัวร้ายเลย แต่อันนี้ไปวิ่งตามทางฟุตพาทแล้วค่อยเลี้ยวตามคนร้าย คือนึกถึง 3 เหลี่ยม ที่สามด้านไม่เท่าอะ แบบ 3 4 5 ตัวร้ายแม่งวิ่งด้วยทาง 3 เมตร กับ 4 เมตร มันเท่ากับวิ่งไป 7 เมตร แล้วพระเอกวิ่งด้วยทาง 5 เมตร ได้เนี่ย แต่ไม่เอา เลือกไปทาง 7 เมตร เหมือนกัน ผมดูชอตนี้ก็แบบ หงุดหงิดเลยมึง ยิ่งตอนเฉลยมายิ่งแบบไม่เมกเซ้นส์ใหญ่เลยแล้วยิ่งรู้สึกไม่อินว่าเดิมด้วยเพราะตลอดมาก่อนเฉลย เขาไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกคิดตาม หรือฉงนอะไรไปกับตัวเอกเลย ความรู้สึกผูกพันเรื่องรัก ๆ ของพระนางก็ไม่มีให้อิน พูดง่าย ๆ คือ เหมือนแทบไม่ได้ปูทางด้านความรู้สึกให้คนดูไปอิ่มกับตอนจุดพีคเลย มันเลยไม่อิน แล้วคำโปรยหนังว่าการปล้นมหึมา มันก็ไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลย สรุปคือที่เลือกไปดูเพราะอยากดูป๋าเบน แต่พอไปดูจริง ๆ การแสดงของป๋าก็ ไม่อินเหมือนกัน งานภาพหรือดนตรีประกอบก็ไม่ได้เลวร้าย แต่ก็เฉย ๆ ถึงจะแอบผิดหวังเล็กน้อย เพราะไม่ได้หวังอะไรมากแต่แรกอยู่แล้ว แต่ส่วนตัวผมนั้นโชคดีที่ดูเรื่องนี้กับโปรของเมเจอร์ ป๊อปคอน 39 บาท เลยจัดรสชีสกับรสหวานมาทาน ขอแนะนำว่าเอารสชีสกับรสหวานมาทานพร้อมอันในปากครับ จะได้รสชาติที่กลมกล่อมมาก ๆ