รีวิวหนัง We Live in Time - เวลานั้นฉันและเธอ

We live in time  เวลานั้นฉันและเธอ ภาพยนตร์แนวโรแมนติก-ดราม่า กับเรื่องราวชีวิตรักของ อัลมุท (Florence Pugh) เชฟแนวหน้าอนาคตไกล และ โทไบอัส (Andrew Garfield) พนักงานประจำบริษัท ทั้งคู่ได้ดำเนินชีวิตครอบครัวกันอย่างมีความสุข จนกระทั่งอัลมุทตรวจพบสิ่งที่เรียกว่า มะเร็ง แต่ในเมื่อทำอะไรไม่ได้แล้ว ทั้งคู่จะต้องดำเนินชีวิตและซัพพอร์ตกันและกันต่อไป

นี่เป็นหนังที่แสดงถึงชีวิตประจำวันของตัวละครสองคนตั้งแต่เจอกันครั้งแรก ตกหลุมรัก และรักกัน โดยหนังจะเล่าเรื่องกันแบบสลับไปมา คนละช่วงเวลา แต่ไม่ประติดประต่อกัน ซึ่งจะเล่าสลับกันแต่เป็นการสลับการเล่าเรื่องที่เข้าใจได้อย่างไม่คาดคิด เรียกได้ว่าเป็นการเล่าเรื่องที่เจ๋งและยอดเยี่ยมมาก

ในเรื่องของฝีมือการแสดงของฟลอเรนซ์และแอนดรูว์ก็ถือว่าทำได้ดีมาก ๆ  ทั้งการแสดงออกทางสายตาในซีนที่ต้องใช้อารมณ์ ฉากเลิฟซีน และอีกหลากหลายฉาก ซึ่งแสดงออกมาได้เคมีเข้ากันที่สุด ทำให้เรารู้สึกได้ว่านี่เป็นคู่รักที่รักกันมากจริง ๆ  แสดงกันได้แบบเข้าถึงอารมณ์มาก ในระหว่างที่ดูรู้สึกว่านี่ไม่เหมือนหนังเลย นี่มันชีวิตจริงชัด ๆ เราจะได้สัมผัสความโรแมนติก ความเศร้า ความสุข ความมีชีวิตชีวา หนังแสดงถึงความเรียลที่ให้ข้อคิดถึงการใช้ชีวิต ว่าเราควรใช้เวลาที่มีอยู่ให้มีค่า เก็บเกี่ยวความสุขที่มีกันให้มาก ๆ ไม่ต้องไปกังวลอนาคตอะไร โฟกัสกับปัจจุบันจะดีกว่า เพราะเราไม่รู้ว่าในอนาคตจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง ชีวิตมันไม่แน่นอนอยู่แล้ว

โดยรวมส่วนตัวคิดว่าตัวหนังไม่ได้ขยี้จนทำให้ซึมอยากร้องไห้ตามมากขนาดนั้น แต่จะขยี้จนทำให้เรารู้สึกหน่วง จุก กับสิ่งที่เห็น คือเหมือนเรารู้อยู่แล้วว่าจะจบยังไง แต่ก็ยังคาดหวังให้จบอีกแบบ จนดูจบก็รู้สึกซึมไปพักนึง เพราะตัวหนังดำเนินเรื่องให้เหมือนเราผูกพันกับตัวละครไปด้วย ถ้าใครชอบหนังที่เรียบง่ายแต่ก็ยังมีความดราม่าขอแนะนำเรื่องนี้เลย