รีวิวหนัง Wonder - วันเดอร์

รีวิว “WONDER ฉบับเด็กเดินตั๋ว” - No Spoil

ความชอบและประทับใจเริ่มจากความไม่เวิ่นเว้อ ดราม่าอะไรเลยเกี่ยวกับความพิกลพิการให้รู้สึกซ้ำซากเดาได้ (Clichés) ปูเนื้อเรื่องได้เหนือจากความคาดหวังของเด็กเดินตั๋วมาก 

การออกแบบตัวละครเป็นอะไรที่ต้องให้ความสำคัญและใส่ใจมาก เป็นสิ่งที่จะส่งผลต่อการเขียนบทภาพยนตร์ การปรากฏของ action ของทุกตัวละครในหนังที่จะส่งผลต่ออารมณ์และการเล่าเรื่องของภาพยนตร์เรื่องนี้ ซึ่งเหนือความคาดหมายอยู่มาก ทุกๆ ตัวละครเลย มีมิติมีเทา มีดำ มีขาว สะท้อนอะไรหลายๆ อย่างได้อย่างชัดเจน  ตั้งแต่ตัวน้องพระเอกของเรา น่ารักมาก ดูแล้ว Feel Good โลกสดใสและว่างเปล่ามาก ดูแล้วแทบไม่มีการรู้สึกสงสาร หรือกดต่ำความไม่ปกติของตัวละครตัวนี้เลย รู้สึกได้ว่าเท่าเทียมและเสมอภาคกันจริงๆ (น้องนักแสดงเคยแสดงนำในเรื่อง The Room มาก่อน เป็นหนังที่ดีมาก) จูเลีย โรเบิร์ตเล่นได้ดีมากๆ มีคาแรกเตอร์ที่โดดเด่นมาก และ โอเว่น วิลสันที่เป็นส่วนผสมที่ให้ความรู้สึกรอมคอมนิดๆ ในหนัง และแทบทุกตัวละครมีมิติมากถ้าจะมาพิจารณากัน

เรื่องนี้กำกับโดยเฮียผู้กำกับเดอะเพิร์กฯ หนังสายเล่าเรื่องผ่านคาแรกเตอร์ อารมณ์หวานๆ ขมๆ ผสมๆ กันไป ซึ่งเฮียทำได้ดีกว่าเดอะเพิร์กฯ มากๆ ในความเห็นของเด็กเดินตั๋ว เด็กเดินตั๋วชอบวันเดอร์มากกว่ามากๆ เฮียทำการบ้านทั้งบท ตัวละครและเรื่องที่จะสื่อสารได้ดีมากๆ บรรยากาศช่างอิ่มเอม อบอุ่น เคล้าสุข เคล้าเศร้า กลมกล่อมมากๆ

- เด็กเดินตั๋ว -

Wonder | Stephen Chbosky

วอนเดอร์ เป็นหนังเรียบง่ายที่ว่าด้วยเรื่องราวของ ออกกี้ เด็กชายผู้มีปัญหาในวัยแรกเกิดทำให้ต้องผ่าตัดหลายสิบรอบบนใบหน้า เพื่อให้เติบโตได้อย่างมนุษย์ทั่วไปจนหน้าตาอัปลักษณ์ ก่อนที่เรื่องจะเคลื่อนเข้าไปสู่ช่วงเวลาที่แม่ของเขาไม่สามารถสอนออกกี้ที่บ้านได้อีก และถึงเวลาที่เขาจะต้องเข้าโรงเรียนไปเผชิญหน้ากับโลกภายนอก ที่เต็มไปด้วยการแบ่งแยก ความขัดแย้ง และความโหดร้าย

แต่ในความเจ็บปวดทั้งหลาย ไม่ได้มีแต่ความรุนแรงของมนุษย์ มันยังมีความอบอุ่นที่เชื่อมใจของผู้คนให้ต่อสู้ไปด้วยกัน

แล้วก็ไม่ได้มีด้านเดียว หนังเรื่องนี้ไม่ได้มีแต่เรื่องดีๆ หนังจงใจสอดแทรกความโหดร้ายและดำมืดของมนุษย์อยู่เสมอ แต่ในระดับบรรยากาศบางๆมากกว่าจะเจาะจงลงไป เช่น ในโรงเรียนที่เต็มไปด้วยการกีดกัน การเอาตัวรอดของแต่ละคนจากการกดทับของระบบการศึกษา การแกล้ง การอยู่คนเดียว และความต้องการของตัวเอง สุดท้ายแล้วแม่ของออกกี้เองก็อยากจะทำงานของตัวเอง ทำความฝันก็เลยผลักไสออกกี้ออกไปข้างนอก หรือการเอาใจใส่ออกกี้มากเกินไปจนลืมดูพี่สาวของตัวเอง หรือมิรันด้าเพื่อนของเวียที่เป็นผลพวงมาจากครอบครัวที่ล้มเหลว ไม่ต่างกับการแกล้งกันในโรงเรียนของออกกี้ ซึ่งส่งผลต่อกระทบไปยังสังคมที่ตัวเองอยู่ ด้วยการทำร้ายเพื่อนไปโดยไม่รู้ตัว 

เราล้วนอยากสำคัญ ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง และก็เชื่อมต่อกันไปอย่างไม่จบสิ้น ไม่ใช่แค่เฉพาะความอบอุ่นเท่านั้นที่ถ่ายทอดไปให้ผู้คน แต่ความล้มเหลวก็เช่นกัน 

เราชอบหนังเรื่องนี้ตรงนี้นี่แหละ ความขัดแย้งในระดับที่ไม่ได้ลึกล้ำ ปัญหาที่สามารถเกิดขึ้นได้กับคนทั่วไป ดำเนินไปอย่างเรียบง่าย ต่อสู้ไปเรื่อยๆ กับความเจ็บปวดที่เข้ามา รักมากเกินไป รักน้อยเกินไป เราล้วนผิดพลาด แต่เราก็ยังมีชีวิตต่อไป หนังพาเราไปรู้จักความอบอุ่น การต่อสู้ ความตาย และการก้าวผ่านได้งดงาม เมื่อบวกกับความมืดดำของสังคมที่ปรากฏตัวอยู่ชายขอบของหนัง มันทำให้ตัวละครดูสมจริง เนื้อเรื่องเข้าถึงได้ง่าย และไม่แปลกเลยที่หนังจะเข้าไปอยู่ในหัวใจของผู้คน

เป็นหนังฟีลกู๊ดสำหรับครอบครัว สร้างจากนวนิยายที่เรียบง่ายแต่ก็ทรงพลัง แม้ในด้านโปรดักชั่นการถ่ายทำออกสไตล์เน้นปลอดภัยไม่หวือหวา ไม่มีลูกเล่นอะไรแปลกๆ แต่ก็นำส่งเนื้อเรื่องแสนน่ารักน่าชังไปสุดปลายทางโดยไม่ติดขัด นักแสดงทุกคนเองก็ไม่ได้รับบทอะไรหนักหนาเท่าไหร่ แต่ลึกด่ำสมจริง ตัวเด็กก็มีเสน่ห์น่าหลงรักกันทั้งนั้น ดึงเอาความซุกซนของมนุษย์ออกมาได้ดีสุดๆ เป็นหนังครบเครื่องที่ดีเรื่องหนึ่ง

แต่ถึงจะเรียบง่าย มันก็สามารถเรียกน้ำตาออกมาได้ และทำให้เรามีความสุขกับพลังของหนังเรื่องนี้ อย่าลืมไปดูกันนะครับ หนังดีๆ เรื่องหนึ่งที่ไม่ควรพลาดชมในโรงภาพยนตร์

"Wonder"

"หนัง feel good ที่ทำให้รู้ว่า คนดีๆ หน้าตาปกติ ก็ไม่ได้จะมีความสุขเสมอไป" 

เรื่องย่อ หนังดำเนินเรื่องโดยเด็กหนุ่ม Auggie ที่มีหน้าตาประหลาด สาเหตุเกิดมาจากต้องผ่าตัดรักษาหน้าถึง 27 ครั้งตั้งแต่เกิด และกำลังจะเข้าโรงเรียนเป็นครั้งแรก

การเข้าโรงเรียนก็รู้แล้วว่า Auggie ต้องโดนล้อ โดนแซวจนรับไม่ไหว แน่นอนคนที่ห่วงที่สุดก็คือพ่อแม่ ต้องดูแลปลอบโยน แต่ทั้งสองก็หารู้ไม่ว่าพี่สาว Auggie ก็น้อยใจ ที่ไม่ได้รับการดูแล แต่อีกใจหนึ่งก็เข้าใจว่าที่พ่อแม่ทำไปเพราะห่วงน้อง พี่สาวก็ห่วงน้องเช่นกัน

การดำเนินเรื่อง หนังดำเนินเรื่องไม่เครียดเลย มีการนำเสนอที่ทำให้อมยิ้มและลุ้นตามตลอด อีกทั้งยังนำเสนอตัวละครได้ลึกซึ้ง และหลากหลายแง่มุมมาก เข้าถึงความรู้สึกของตัวละครในแต่ละตัวได้ดีเลยทีเดียว การนำเสนอด้านครอบครัว เราว่าดีมาก(เราชอบด้านนี้มาก) ในตัวหนังนำเสนอด้านครอบครัวหลายแบบ ทั้งอบอุ่น แตกแยก แต่การนำเสนอของหนังมันไม่เครียด เพราะทุกอย่างมันจะมีทางของมันเสมอ และเราก็สามารถค้นพบทางออกของเราได้เสมอจริงๆ

นักแสดง ส่วนตัวแล้วชอบ Julia Roberts มาตั้งแต่เด็ก มาดูการแสดงภาคนี้ ก็ยังดูไม่แก่เลย แถมเล่นได้ดีอีกด้วย ส่วนเด็ก Auggie ที่นำแสดงโดย Jacob Tremblay เล่นได้ดีมากกกกก!!!!!! เราชอบน้องเค้าตั้งแต่เล่นเรื่อง Room แล้ว เรื่องนั้นเล่นได้ดีมากจริงๆ แสดงทางสีหน้าได้เก่งสุดๆ  ส่วน Owen Wilson มารับบทเป็นพ่อของ Auggie ก็แสดงได้ดี ตลกตามสไตล์พี่แกเลยแหละ

สรุป หลังดูจบ มันรู้สึกอบอุ่นหัวใจนะ ได้แง่คิดหลายอย่าง คนเรามันต้องผ่านปัญหาชีวิตมาทั้งนั้น ไม่ว่าจะหน้าตาดี หน้าตาแย่ ทุกคนมีปัญหาหมด แต่เมื่อดูหนังจบเราจะรู้ว่าทุกคน มีความ Wonder ในตัวเองเสมอ

แนะนำว่าไปดูเถอะมันดีมากจริงๆ :))

Wonder 

113 min | Drama/Family | Directed by Stephen Chbosky

เรื่องราวของ อักกี้ หรือ ออกัสต์ พูลแมน เด็กน้อยวัย 10 ขวบที่เกิดมาพร้อมกับความไม่ปกติของร่างกายทำให้เขาต้องเข้ารับการรักษา การผ่าตัดหลายครั้ง ทำให้ใบหน้าผิดปกติ ซึ่งเขาก็อยู่บ้านและได้รับการศึกษาแบบโฮมสคูลมาโดยตลอด จนพ่อและแม่ของเขาเห็นว่ามันถึงเวลาที่เขาจะต้องไปเรียนที่โรงเรียนแล้ว ทำให้อักกี้ต้องออกไปเผชิญโลกกว้าง ที่มีผู้คนมากมาย 

สิ่งหนึ่งที่ผมชอบมากในหนังเรื่องนี้คือ เขาไม่ได้เสนอในมุมมองของ ผู้ป่วยหรือคนที่แปลกแยกในสังคมอย่างเดียว เพราะในพาร์ทของอักกี้เองก็ไม่ได้เล่นประเด็นที่แปลกใหม่มากนัก ส่วนใหญ่ก็จะเป็นเรื่องการถูกมองเป็นจุดเด่น ถูก bully โดยกลุ่มเด็กเฮี้ยว ๆ ประเด็นเพื่อนต่าง ๆ ก็ไม่ใช่อะไรที่หลุดจากที่คาด แต่เขายังนำเสนอในเรื่องของครอบครัว และคนรอบข้างที่ต้องใช้ชีวิตอยู่รอบตัวของอักกี้ เพราะปัญหาของคนปกติก็มีไม่ได้น้อยไปกว่ากัน แต่เรามักให้ priority กับคนแบบอักกี้ก่อน โดยหนังเปรียบเปรยไว้อย่างน่าสนใจ อักกี้เป็นเหมือนดวงอาทิตย์ และคนอื่น ๆ ในครอบครัวเป็นเหมือนดาวเคราะห์น้อยใหญ่ที่โคจรอยู่รอบ ๆ หนังให้แอร์ไทม์กับตัวละครหลายต่อหลายตัวในเรื่องได้ค่อนข้างดี เล่าในแต่ละมุมของแต่ละตัวละครได้อย่างมีมิติ และแสดงความอ่อนไหว เปราะบางของแต่ละตัวละครออกมาได้อย่างดี ยกตัวอย่างเช่นตัวละครพี่สาวของอักกี้ที่แม้ไม่ได้เป็นตัวนำของเรื่อง ทำให้มีเวลาประมาณนึง แต่ก็เล่าชีวิตของเด็กไฮสคูลที่ต้องเผชิญปัญหาของเด็กปกติที่พึงเจอได้โอเคเลย ไม่เวิ่นเว้อและเห็นภาพดี 

จะไม่พูดถึง เจค็อบ เทรมเบลย์ ก็ไม่ได้ น้องยังแสดงได้อย่างยอดเยี่ยม แสดงความน่ารักและความเศร้าผ่านใบหน้าอันผิดเพี้ยนได้ดี ที่เจ๋งมากคือหนังมีความเนิร์ดสตาร์วอร์สอย่างรุนแรงมาก เราเลยรู้สึกเข้าอกเข้าใจกับอักกี้เป็นพิเศษ เหมือนคนคอเดียวกันเล่าเรื่องให้ฟังกัน ภาพรวมของหนังดูได้เพลิดเพลินดี ตลก ซาบซึ้งพูดถึงมุมมองหลาย ๆ มุมของเด็ก ครอบครัว เป็นอีก 1 เรื่องที่อยากให้ลองไปชมกันดูครับผม