รีวิวหนัง The Big Sick - รักมันป่วย (ซวยแล้วเราเข้ากันไม่ได้)

The Big Sick - รักมันป่วย

120 min | Drama/Comedy | Directed by Michael Showalter

สร้างจากเรื่องจริง ของนักแสดงตลกปากีสถาน คุเมล นันจีอานี่ ซึ่งเขาได้ไปพบรักกับนักศึกษาสาวชาวอเมริกันเข้า ซึ่งปัญหาคือวัฒนธรรมของบ้านคุเมลนั้นค่อนข้างเคร่งศาสนา และยึดขนบดั้งเดิมนั่นคือจะต้องแต่งงานกับสาวชาวปากีฯ ที่พ่อแม่หามาให้เท่านั้น ตาคุเมลจึงต้องหาทางออกและก้าวผ่านขนบประเพณีที่ทำต่อกันมาของครอบครัวเขาให้ได้

An Akward true story. โคตรจริง คือผมเคยคิดถึงความรักต่างศาสนาบ้างว่ามันจะเป็นยังไงนะ แต่มันไม่เคยเห็นภาพเท่าได้ดูหนังเรื่องนี้เลย แต่ต้องเคลมก่อนว่าสำหรับผมหนังเรื่องนี้มันไม่ใช่รอมคอมซะทีเดียว เพราะพาร์ทโรแมนติกหนังไม่ได้ชูประเด็นนี้ขนาดนั้น แต่หนังหยิบประเด็นหนักๆ อย่างการแหวกขนบทางบ้าน ปัญหาครอบครัว การ racist และอีกมากมาย มานำเสนอได้น่ารัก ขบขัน มีตลกร้าย ซึ่งทำให้เราสัมผัสกับประเด็นเหล่านี้ได้ง่ายขึ้น สนุกขึ้น และเข้าใจได้มากยาก ต้องชื่นชมทีมงานทุกคน คือสตอรี่ต้นฉบับมันดีอยู่แล้วแหละ แต่มันถูกหยิบมาขัดเกลา เสริมรายละเอียดมุกตลก ซึ่งจังหวะะมันดีมาก ทำให้มันได้ผลตลอดทั้งเรื่อง ขำกระจาย แต่พอบทมันจะพาจริงจังก็พาเราจริงจังสุดมาก เรียกได้ว่าหนังทำได้อยู่หมัดจริงๆนะ ในการควบคุมอารมณ์ของคนดูให้เหวี่ยงไปมาเดี๋ยวสุขเดี๋ยวเศร้าตามที่หนังต้องการได้ดั่งใจ

ทีมนักแสดงทุกคนทำได้ดีมาก ตาคุเมลกับโซอี้ คาซานมีสเน่ห์และทำให้หนังสนุกมากจริงๆ แต่พักหลังผมพบว่าตัวเองมักชอบหนังแสดงสมทบยิบย่อยมากกว่า ตรงนี้สำคัญมากเพราะรายละเอียด ตัวประกอบเล็กน้อยเหมือนจะไม่สำคัญแต่สเน่ห์เล็กๆพวกนี้ทำให้ภาพรวมหนังมันออกมาดีได้ และเรื่องนี้เป็นเช่นนั้น ผมชอบทั้งตัวละครเพื่อน ครอบครัวของทั้งหญิง-ชาย มันดีมากจริงๆ 

นี่เป็นหนังอีกเรื่องที่ผมชอบมากที่สุดเรื่องนึงในปีนี้ นอกจากมีความสุข (ที่ปนเปไปด้วยหลากหลายอารมณ์) ระหว่างดูแล้ว หนังยังชวนคิดหลายต่อหลายเรื่อง ไม่เบาสมองจนเกิน ไม่หนักสมองจนเกิน และร่วมสมัย ไม่อยากให้ใครมองข้ามหนัง รัก/ตลก/ดราม่า ครบรสเรื่องนี้ไปเลยจริงๆ อยากให้ทุกคนได้ดูกันครับ