รีวิวหนัง Neko Ninja - ป๊ะป๋า นินจาแมวเหมียว

Neko Ninja (Takeshi Watanabe | Japanese | 2017)

เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาแมวได้รับความนิยมจากคนทั่วไปชัดเจนมากขึ้นในฐานะของสัตว์เลี้ยงน่ารักน่าเอ็นดู  ฉายาที่ว่าแมวเป็นสัตว์ที่คิดจะครองโลกใกล้ความจริงมากขึ้นเรื่อยๆ โดยเฉพาะในโซเชียลเน็ตเวิร์กเมื่อใครๆ ก็ต่างโพสต์หรือแชร์รูปแมว  เรียกได้ว่าใครโพสต์รูปแมวน่ารักๆ ทีก็สามารถเรียกไลค์ได้เยอะมากมาย  ก็ทำให้แมวมีคุณค่าทางเศรษฐกิจเด่นชัดมากขึ้น  มีการทำคาเฟ่แมวและผลิตภัณฑ์สำหรับแมวเป็นธุรกิจมากขึ้นเรื่อยๆ  จนความน่าเอ็นดูของน้องเหมียวลามมาถึงหนังที่ทำขึ้นมาเพื่อดึงดูดคนรักแมวหรือทาสแมวโดยเฉพาะ  ขนาดหนังไทยเองก็ยังมีหนังเรื่อง แคท อ่ะ แว้บ! #แบบว่ารักอ่ะ (พงษ์ศักดิ์ พงษ์สุวรรณ์, นฤบดี เวชกรรม | 2015) ออกมาให้ดูกัน  ซึ่งก็เก็บรายได้กลับไปไม่ขี้ริ้วขี้เหร่เลย  นอกจากนั้นก็ยังมีหนัง(มี)แมวอีกหลายเรื่องต่อแถวเข้าฉายในโรงภาพยนตร์บ้านเรา  ทั้งหนังเกย์อินดี้ออสเตรียน่าสนใจอย่าง Tomcat (Händl Klaus | 2016)  หนังมิตรภาพซาบซึ้งระหว่างคนกับแมวจากฝั่งอังกฤษอย่าง A Street Cat Named Bob (Roger Spottiswoode | 2016) หนังสารคดีแมวตุรกีในเมืองอิสตันบูลอย่าง Kedi (Ceyda Torun | 2016) และโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับพาเรดหนังญี่ปุ่นแมวๆ ทั้งอนิเมชั่นอย่าง Rudolf the Black Cat (Kunihiko Yuyama, Motonori Sakakibara | 2016), Finding Calico (Yoshihiro Fukagawa | 2015), If Cat Disappears from the World (Akira Nagai | 2016) และ Cats Don’t Come When You Call (Toru Yamamoto | 2016) ไล่มาจนถึงเรื่องล่าสุดอย่าง Neko Ninja ที่มาเสิร์ฟความน่ารักของน้องแมวในคราบหนังนินจาตลกบ้าบอ

Neko Ninja เล่าเรื่องของนินจาหนุ่มที่อุ้มแมวจมูกส้มตัวหนึ่งไปด้วยทุกที่  เขาเรียกแมวว่า ‘ท่านพ่อ’ เพราะเป็นแมวซึ่งเขาเชื่อว่าคือพ่อของเขาที่ได้ใช้คาถากลายร่างกลายเป็นแมวมาตลอดระยะเวลา 15 ปี  ขณะที่เจ้าสำนักนินจาก็พยายามตามหาพ่อของเขาเพื่อให้ได้มาซึ่งคัมภีร์วิชาเปลี่ยนร่าง  เรื่องราวมารุมมาตุ้มของชาวนินจาจึงเกิดขึ้น  รวมๆ แล้วเป็นหนังนินจาผจญภัยตลกๆ ขำๆ ดี  ส่วนตัวแล้วชอบความตลกหน้าตายของตัวละครและสถานการณ์ต่างๆ  รวมถึงความแปลกประหลาดเพี้ยนๆ มากมายที่คนทำหนังตั้งใจหยอดวางไว้ทั้งเรื่อง  ทั้งความเล่นใหญ่ของนักแสดง  คาแร็กเตอร์ตัวละครที่ชวนหัววายป่วงดี  ความบังเอิญแบบสุดๆ ในบางสถานการณ์ที่ต้องอุทานดังๆ ในใจ  และความคลิเชซ้ำซากที่ทั้งหมดกลายเป็นความบ้าบอที่มีเสน่ห์มากกว่าความทื่ออยู่หน่อยๆ

แต่เสียดายที่บางครั้งยังรู้สึกว่าทุกสิ่งอย่างยังก้ำกึ่งอยู่ระหว่างความรั่วๆ ที่ดีกับความรำคาญที่ปล่อยให้รั่วจนทะลุร่วงเผละไปตามรายทาง  เพราะส่วนของเรื่องราวก็ไม่ได้เข้มข้นและยังเบาบางอยู่มากทั้งที่พล็อตก็ดูน่าสนใจในเชิงการสำรวจตัวละครพระเอก  รวมถึงชั้นเชิงของเรื่องราวการวางแผนแย่งชิงแมวต่างๆ นานาก็น่าจะสร้างสถานการณ์ได้สนุกกว่านี้มาก  แถมงานสร้างทั้งโลเคชั่น  เสื้อผ้า  ฉากแอคชั่น  ไปจนถึงวิชวลเอ็ฟเฟ็กต์ก็เรียบราบดูเป็นหนังทุนน้อยทั้งที่มีทีมนักแสดงเยอะทีเดียว  ถ้าดูแบบไม่คิดอะไรมากมายก็เป็นหนังที่ดูแมวน่ารักๆ ไปได้เรื่อยๆ ถือเป็นหนังที่ใช้น้องแมวซึ่งทั้งเรื่องมีอยู่แค่ 2 ตัวได้อย่างคุ้มค่า  เพราะว่าถ้าไม่มีแมวหนังเรื่องนี้ก็คงไม่มีอะไรให้น่าติดตามสักเท่าไหร่  ท้ายเครดิตจบนี่ภาพแมวมาเต็ม  ก็ทำให้เชื่อไปเลยว่าตั้งใจขายแมวมากกว่าเนื้อเรื่องจริงๆ  สรุปคือถ้าตั้งใจไปดูแมวน่าจะพอได้  แต่ถ้าตั้งใจไปดูหนังน่าจะพอทน