รีวิวหนัง Teenage Mutant Ninja Turtles : Mutant Mayhem - เต่านินจา : โกลาหลกลายพันธุ์

การกลับมาปัดฝุ่นสร้างเจ้านินจาเต่าอีกครั้งในปี ค.ศ. 2023 (พ.ศ. 2566) ในชื่อTeenage Mutant Ninja Turtles : Mutant Mayhem - เต่านินจา : โกลาหลกลายพันธุ์ ต้องนับว่าเป็นผลงานภาพยนตร์แอนิเมชั่นที่ทำออกมามีสไตล์เป็นเอกลักษณ์ในการออกแบบตัวละครได้เฉพาะตัวจริง ๆ ในครั้งนี้ได้มีการนำเรื่องราวของเจ้าเต่าน้อยทั้งสี่อย่าง ลีโอนาโด ไมเคิลแองเจโล โดนาเทลโล และราฟาเอล กับอาจารย์สปลินเตอร์ กลับมาใหม่ในรูปโฉมของเด็กวัยรุ่น วัยคะนองที่ต้องการเป็นที่ยอมรับของชาวนิวยอร์ค และคุณพ่อผู้แสนจะห่วงใยลูก ๆ ของตัวจนต้องพากันไปหลบซ่อนอยู่ในท่อระบายน้ำใต้เมือง แต่ก็ไม่อาจจะกีดกั้นความอยากรู้อยากเห็นของเด็ก ๆ ได้เลย แต่ต้องบอกเลยว่าพ่อสปลินเตอร์ในภาคแอนิเมชั่นนี้เท่มากกกก

ในเรื่องของกราฟฟิก การออกแบบตัวละครในรูปโฉมใหม่นั้น ถือว่ามีความเป็นเอกลักษณ์ที่ค่อนข้างเฉพาะตัวทีเดียวในการออกแบบคาแรคเตอร์ตัวละครแต่ละตัว ทั้งแก๊งค์มิวแทนท์ และตัวละครมนุษย์แทบทั้งหมด เท่าที่สังเกต มันเป็นกิมมิคในการออกแบบตัวละครที่เราชอบมาก และจะเห็นได้ว่ามีการเมนชั่นถึงกระแส Pop Culture ณ เวลาปัจจุบัน อย่างเพลง K Pop ของ BTS หรือ อนิเมะชื่อดังอย่าง Attack on Titan หรือในฉากขับรถที่น้องโดนาเทลโลหรือดอนนี่บอกว่าหัดขับมาจาก Forza Horizon ก็ถือได้ว่าเป็นการพัฒนาตัวเนื้อเรื่องมาตามกาลเวลาจริง ๆ ใครสายเกม สายอนิเมะหน่อยก็จะเก็ทกับความ Geek ของเจ้าหนูโดนาเทลโลได้เลย

ต้องบอกก่อนเลยว่า โดยส่วนตัวแล้วไม่ใช่แฟนของภาพยนตร์เรื่องนินจาเต่าเลย เคยเห็นฉบับไลฟ์แอคชั่นในปี 8ค.ศ. 2014 (พ.ศ. 2557) มาแบบผ่าน ๆ ตาเท่านั้น ซึ่งจากความรู้สึกส่วนตัวแล้วในการดำเนินเรื่องนั้นรู้สึกว่ามีการดำเนินเรื่องในช่วงกลาง ๆ จะค่อนข้างรวบรัด มีไทม์สคิปเล็กน้อย แต่ก็ยังดูเข้าใจง่าย ไม่ช้าเกินไป ไม่เร็วเกินไป ดูแล้วเพลิน ๆ เอนจอยไปกับเนื้อเรื่อง เพลงประกอบ เอฟเฟค แสง สีต่าง ๆ ก็ทำออกมาได้ดีเกินกว่าที่คาดหวังเอาไว้มากทีเดียว เจ้าเต่าทั้ง 4 ตัวก็ได้นักพากษ์ที่เข้ากับช่วงอายุของตัวเองมา ถ้าได้ดูซาวด์แทร็กคิดว่าน่าจะได้อารมณ์มากขึ้น (ได้แจ๊คกี้ชาน หรือเฉินหลงมาให้เสียงสปลินเตอร์ด้วยนะ) แต่ส่วนตัวได้ไปดูรอบพากษ์ไทยมา บอกได้เลยว่าทีมพากษ์ก็ทำได้ดีมากอีกเช่นเคยเลย