หนัง Man-Suang หรือชื่อไทยว่า แมนสรวง เขม และ ว่าน สองหนุ่มจากเมืองแปดริ้วรับภารกิจเข้าไปสืบสาวเงื่อนงำใน แมนสรวง สถานเริงรมย์อันโอ่อ่าและลึกลับที่สุดในพระนคร หลังม่านของสุขสถานที่ผู้คนนานาชาติมาชุมนุมกันแห่งนี้เป็นที่วางแผนและตกลงทางการเมืองในปลายสมัยรัชกาลที่ 3 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ สองเกลอได้เข้าร่วมคณะละครและพบกับ ฉัตร มือตะโพนของวงดนตรี ความสัมพันธ์ของทั้งสามพัฒนาไปพร้อมกับความลับมืดดำของแมนสรวงรวมถึงปมในใจของทั้งสามเองค่อย ๆ เผยออกมา
ผู้ชมทั้งหมด
6,808 ครั้ง
|
เข้าฉาย
24 สิงหาคม 2566
|
ออกโรงแล้ว |
25 สิงหาคม 2566 01:07:52 (IP 49.49.216.xxx)
|
||
แมนสรวง อ่านว่า แมน - สวง แต่เราบอกหน้าโรงรอบสื่อว่า มาดู แมน สร-ระ-วง ได้มีโอกาสเข้าไปดูโดยที่ ไม่รู้อะไรเลย ไม่รู้จักนักแสดง ผู้กำกับ เนื้อเรื่องย่อ มาลองอ่านรีวิวกันดูครับ แกนหลักของหนังมันจะเป็นแนว ๆ สืบสวนอะไรพวกนี้ คือตัวเอก เขมกับว่าน โดนสถานการณ์บังคับให้ต้องทำงาน เข้าไปอยู่ในแมนสร ระ วง ขอเรียกแบบนี้ละกัน เพื่อที่จะ สืบหาของบางอย่าง จะรีวิวแบบรวม ๆ หนังมันจะเป็นฟิล ๆ หนังวาย คือมันจะมีตัวพระเอกหล่อ ๆ 4 คนนี่แหละ มีซีนมาให้จิ้นเรื่อย ๆ แต่หนังไม่ได้วายขนาดนั้นนะ แต่ถ้าเป็นแฟนคลับมาดูนี่รับรองว่าฟินแน่นอน ซึ่งเราก็ไม่รู้จัก ไม่ได้เป็นแฟนคลับ 555 ก็ยังรู้สึกชอบ อินไปด้วยได้ โดยเฉพาะตัว ฉัตร มือตะโพน เล่นได้ เป็นธรรมชาติมาก ดูอบอุ่น มาถึงตัวหนัง ด้านโปรดักชั่น ฉากเสื้อผ้าหน้าผมถือว่าทำสวยใช้ได้เลยนะ โลเคชั่นเป็นโรงละครแมน สร ระ วงส่วนใหญ่ซะ 80% จัดแสงอะไรสวย แต่รู้สึกมาตายด้านงานกำกับภาพ การเคลื่อนกล้องภาพสื่อความหมายพวกนั้น แล้วเหมือนแบบใช้เลนส์ตัวถ่ายถ่ายทุกช็อตอะไรประมาณนั้นอะ คือภาพถ่ายมาชัดดี แต่ความดีไม่มีได้หมายถึงความชัด นึกออกปะ ? เราเก็ทนะว่า จะเน้นขาย 4 ไอดอลนี่แหละ แต่งานภาพถ้ามันสัมพันธ์กับตัวเนื้อเรื่องด้วย มันก็จะดูมีความหาหลงใหลมากกว่านี้ แต่งานภาพในเรื่องนี้ ไม่ทำให้เราสัมผัสถึงอะไรเลยเช่น ความฉงน, ความน่ากลัว, ความเศร้า, ความยิ่งใหญ่, อิสเตอร์เอ้ก มันเลยดูตัน ๆ อึดอัด ๆ ไม่ส่งโปรดักชั่นฉาก เสื้อผ้าหน้าผมเท่าไหร่ แต่ไม่ได้แย่นะ งานภาพไม่ได้มีมีนนิ่งอะไรให้น่าจดจำ ส่วนเนื้อเรื่องจริง ๆ เนื้อเรื่องน่าสนใจนะ แต่การดำเนินหรือจุดพลิกผันอะไรต่าง ๆ มันไม่ค่อยเอากับคนดูเท่าไหร่ ทั้งที่เป็นหนังสืบสวนแท้ ๆ แต่เนื้อเรื่องแบนจัดเลย การผูกปมอะไรต่างๆมันดูง่าย ๆ เข้าใจว่า เน้นข๊ายขายไอดอล แต่ถ้าบทมันเน้นมันก็จะส่งนักแสดงได้เหมือนกันนะแต่เรื่องนี้ก็จะไม่เน้นบทขนาดนั้น อันนี้แบบ "เอ๊ะ" หลายต่อหลายจุด อย่างบทว่าน บอกเลยว่า ตัวนี้ไม่มีในเรื่องยังได้เลยไม่ได้มีความสัมพันธ์พลิกผันอะไรกับเส้นเรื่องเลย ทั้งที่จริง ๆ มันมีได้ แล้วเหมือนจะมีแล้วด้วยนะในหนังอะ แต่สุดท้ายก็ ไม่มีอะไรนิ เหมือนใส่มางั้น ๆ รวม ๆ ทั้งเนื้อเรื่อง บทพูด การแสดง ถ้าเทียบกับหนังย้อนยุคดนตรีไทยคล้าย ๆ กันอย่าง โหมโรง เอออันนั้นอะ บทพูดต่าง ๆ การแสดงมันดีงามยันตัวประกอบ แต่เรื่อง แมน สร ระ วง มันยังติดฟิลแบบซีรีย์อยู่ ซึ่งไม่ได้แย่นะ ดูสนุกได้อยู่ แล้วถ้าคนเป็นแฟนคลับไอดอล 4 คนนี้ ฟินแน่นอน เพราะเขาทำมาเซอร์วิสพวกคุณโดยเฉพาะ ดนตรีประกอบ ไม่แน่ใจว่าหนังไทยยุคนี้เขาไม่เน้นโมทิฟ (โมทิฟคือเพลงตีมหนัง เมโลดี้ที่ทำให้คนจำได้ เช่น ถ้าพูดถึง ไพเรทออฟเดอะคาริเบียล เพลงมันจะดังในหัวคุณทันที อะไรแบบนั้น) รึเปล่า เพราะเพลงมันไม่มีอะไรให้จำเลย มันเป็นหนังที่มีศิลปะรำไทย ดนตรีไทยมาเกี่ยวข้อง เพลงประกอบน่าจะเข้มกว่านี้ สรุปรวมๆคือ มันคือหนังทำมาเซอร์วิสแฟนคลับแท้ ๆ เลยละ เพราะถ้าเป็นคนดูอย่างเรา มันจะหงุดหงิดนิด ๆ หน่อย ๆ ไปทั้งเรื่อง 55 แต่ก็ไม่ได้แย่
แต่ส่วนตัวเรานั้นโชคดีที่ดูเรื่องนี้กับโปรของเมเจอร์ ป๊อปคอน 39 บาท เลยจัดรสชีสกับรสหวานมาทาน ขอแนะนำว่าเอารสชีสกับรสหวานมาทานพร้อมอันในปากครับ จะได้รสชาติที่กลมกล่อมมาก ๆ สรุปผลวิจารณ์หนัง
บทหนัง
7
การดำเนินเรื่อง
5.5
ดนตรีประกอบ
6.5
ฝีมือนักแสดง
6.5
กราฟฟิก
8.5
คะแนนเฉลี่ย
6.8
|
ยังไม่มีรีวิวหนังเรื่องนี้
Pang
12 กรกฎาคม 2566 18:36:13 (IP 49.228.178.xxx)
|
||||||||
GUEST |
รอคอยมานาน นานเหลือเกิน
|
ถูกใจ
ไม่ถูกใจ