รีวิวหนัง A Quiet Place : Day One - ดินแดนไร้เสียง : วันที่หนึ่ง

ต้องบอกเลยว่าเป็นที่น่าจับตาจริง ๆ กับภาพยนตร์จากแฟรนไชส์ชื่อดังอย่าง A Quiet place: Day one ซึ่งช่วงนี้ก็ได้เป็นกระแสกันอย่างหนักกับน้องโฟรโด้ เจ้าแมวลายวัวทรงผมแสกกลางอันทรงพลังที่เหล่าผู้ชมหลาย ๆ คนต่างก็ลุ้นกันว่าชะตากรรมของน้องในเรื่องจะเป็นอย่างไร กับเรื่องราวของหญิงสาวที่ป่วยเป็นโรคร้ายที่มีเจ้าโฟรโด้ แมววัวตัวน้อย(?) คอยอยู่เคียงข้างเธอตลอดเวลา ได้เข้ามาในเมืองเพื่อทำกิจกรรมร่วมกับบ้านพักพิงผู้ป่วย แต่กลับถูกโจมตีโดยเหล่า Death Angle เอเลี่ยนที่บุกเข้ามาพร้อมกับอุกกาบาตปริศนาที่สามารถฆ่าเราเมื่อได้ยินเสียงเพียงเล็กน้อยเท่านั้น 

ส่วนตัวว่าตัวหนังดำเนินไปช่วงต้นก็ถือว่าพอโอเคไม่ยืดเยื้อ เข้าเรื่องไว ด้วยความที่เป็นภาคต้น เป็นการปูจุดเริ่มต้นของแฟรนไชส์ แม้จะไม่เคยดูสองภาคแรกมาก่อนก็สามารถเริ่มดูได้แบบไม่ต้องกลัวงงเลย และสามารถเอนจอยกับมันได้ แต่ส่วนตัวคิดว่ามันจะมีช่วงที่ทำให้เรารู้สึกแอบเนือยนิดนึง  แถมในหนังเรื่องนี้ก็ใช้ฉากที่มืดมาก ๆ หลายฉาก ส่วนตัวว่าบางฉากมันมืดจนเกินไป มืดจนเราหงุดหงิด แต่สิ่งที่ไม่พูดถึงไม่ได้เลยก็คือเจ้าน้องโฟรโด้!! เจ้าวัวแสกกลางทรงสเน่ห์ ที่ตุ๊ต๊ะมากสำหรับเรา ในเรื่องน้องมีความน่ารัก มีซุกซนตามประสาแมว แถมยังมาทำให้ลุ้นตามไปอีกหลายช่วงเสียด้วย เก่งจริง ๆ เลยนะเรา น่าเอ็นดูมากกก และถ้าจะไม่พูดถึงนักแสดงท่านอื่นเลยคงไม่ได้ ส่วนตัวว่าเซอไพรส์มากสำหรับ อเล็กซ์ วูล์ฟ ที่รับบทเป็นผู้ช่วยพยาบาลชายที่คอยดูแลนางเอกตอนต้นเรื่อง เล่นเอาเกือบจำแทบไม่ได้ ส่วนนักแสดงหลักทั้งสองอย่าง ลูปิต้าและโจเซฟนั้น สองคนนี้คือแสดงออกมาได้ดีมากๆ แม้จะไม่ต้องพูดอะไรมากมายก็ตาม นับว่าเอาอยู่เลยทีเดียว ไอเราก็ลุ้นตามแถมยังนั่งน้ำตารื้นตอนจบเสียอีก (อ่อนไหวง่ายเกินไปแล้ววว)

สรุปโดยรวมเลยนะ ส่วนตัวว่าภาพยนตร์  A Quiet place: Day one  ก็ถือว่าทำออกมาได้สมกับมาตรฐานของแฟรนไชส์นี้ดี ทำถึง ส่วนตัวรู้สึกเอนจอย ลุ้นตามในหลาย ๆ ฉาก แต่บางช่วงก็จะมีจังหวะที่ทำเราหลุดโฟกัสไปด้วยเพราะเรารู้สึกแอบเนือยไปนิดนึง แต่ก็ไม่ถือว่าแย่เลย คุณภาพงานโปรดัคชั่นก็เจ็งมาก ๆ สมชื่อโปรดิวเซอร์ร่วมเขาล่ะ